cf. Ասպանդակ.
ԱՍՊԱՆԴԱԿ կամ ԱՍՊԱՆՏԱԿ. ԱՍՊԱՏԱՆ, եւ ԱՍՊԱՏԱՆԳ (ի ձայնէս Ասպ, եւ ոտն կամ էօզէնկ). Ոտնատեղի հեծելոյն յերկուս կողմանս թամբի ձիոյն. լտ. ստա՛բէս. իտ. ստա՛ֆֆա.
Խնդրեաց գրաստ (կամ ոստս ինչ սակաւ) յերիցոէ անտի, եւ ասպատանգ (կամ ասպատանս՞ տպ՞ ասպանդակ) արարեալ ոտիցն՝ նստաւ ի վերայ նորա։ Մերձեցան ոտք նորա յասպատանն (տպ. յասպանտակն), ուր եդեալ էին ոտք սրբոյն. (Վրք. հց. ՟Ի՟Զ։)