Բառ յն. ա՛րթրօն. ἅρθρον յորմէ լտ. artus, articulus Նոյն է յասորինաթ, կամ հաթ. այսինքն Տարր. եւ Յօդ, որպէս ս, դ, ն. (ուստի եւ Աթութայք, տառք, այբուբենք)
Առանց արթերն ասէ, որ է՝ ն. զի ո՛չ ասէ, թէ մինչեւ յերորդ երկինն, այլ թէ ցերրորդ երկնի. (Եզնիկ.։)
Եւ զայս աթերբն յայտ առնէ, այսինքն յաւելուածով գրոյն. զի ո՛չ ասաց, արդարութիւն, այլ՝ արդարութիւնն. (Սարգ. ՟բ. պետ. ՟Զ։)