Բիւրին, Ինք

μυρία Բիւրային, բիւրաւոր. բիւրք.

Բիւրին տնանկութեամբ եմ վասն պաշտմանն Աստուծոյ։ Բազում ապականութիւնս հրով եւ ջրով՝ մեծագոյնս եւ բիւրինս։ Բիւրինս հիւանդութիւնս ցաւաբերս. (Պղատ. ստէպ։)

adj. adv.

ԲԻՒՐԻՆՍ ԲԻՒՐՈՒՑ. որպէս Բիւրիցս բիւր. μυριά μυριάκις innumerabile, innumerabiliter

Բիւրիւնս բիւրուց ամս զանխլեալ էին արհեստքն յայնցանէ՝ որ յայնժամ էին. (Պղատ. օրին. ՟Գ։)