adj.

nocturnal.

adj.

νύκτιος, νυκτερινός nocturnus Գիշերական. եւ Խաւարային. տխրական. գիշերուան.

Գիշերային ժամ, կամ ցրտութիւն, երկունք, ծնունդ, մթութիւն. (Ժմ.։ Յճխ.։ Շար.։ Յիսուս որդի.։ Նար.։)

Նիկոդեմոս գիշերային աստուածապաշտն. (Ածաբ. պասէք։)

Ի ձեռն կերպարանաց եւ կարծեաց գիշերայնոց եւ տուընջենականաց. (Պղատ. տիմ.։)

Յարհաւրաց, գիշերայնոց կամ գիշերայնոյ։ Գիշերային ոտնալպիրծ մթին արհաւրաց. (Նար.։)

Լուսինն գիշերայնոյ մխիթարիչ. (Երզն. լուս.) իմա՛ իբր ՟Գ. ժամանակի գիշերայնոյ։