knight;
sir, esquire, master.
ԱՄԻՐԱՅ որ եւ ԱՄԻՐ. Բառ արաբ. էմիր, միր, միրի միրան, էմիլ, էմին. (ի ամր, էմր հրաման) Իշխան հրամանատար. բդեաշխ. կուսակալ. նախարար. պարոն. տէր. աղա, իշէրի, պէյ, փաշա, եւ այլն.
Ամիրայն (ափշին) անց գնաց յԱտրպատական։ Իսկ ամիրային թողլով երկուս ոստիկանս ի Վան. (Արծր.։)
Ամիրայն Պարտաւայ եւ Գանձակայ. (Ուռպ.։)
Ազդ արար ամենայն մօտաւոր ամիրայեացն. (Ուռհ.։)
Բերին եւ թուղթս երդման զսուլդանին, եւ զմեծամեծ ամիրայաց նորա. (Երզն. քեր.։ Տե՛ս եւ զթուղթ Մագ. առ աբրեհիմ ամիրայ.։)
Օգնութեամբ ամիր քրդին. (Յիշատ.։)