cf. Գուժկան.
Գուժկան. գուժաբեր.
Գուժաւոր հասանէր առ զօրավարն հայոց. (Բուզ. ՟Ե. 43։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | գուժաւոր | գուժաւորք | 
| accusatif | գուժաւոր | գուժաւորս | 
| génitif | գուժաւորի | գուժաւորաց | 
| locatif | գուժաւորի | գուժաւորս | 
| datif | գուժաւորի | գուժաւորաց | 
| ablatif | գուժաւորէ | գուժաւորաց | 
| instrumental | գուժաւորաւ | գուժաւորաւք |