hy    |   fr

Դիմադարձութիւն, ութեան

s.

opposition, resistance, contrariety.

s.

Հակառակութիւն՝ բանիւ կամ գործով։ (Առակ. ՟Ի՟Դ. 26։ Փիլ. իմաստն.։ Պիտ.։ Երզն. մտթ.։ Բենիկ.։)

Կամ Խոչ եւ խութ. ընդդիմութիւն. արգելք.

Քանի՞ հոգք, քանի՞ դիմադարձութիւք, ո՞րքան վիշտք (վաճառականաց). (Ոսկ. մ. ՟Բ. 13։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif դիմադարձութիւն դիմադարձութիւնք
accusatif դիմադարձութիւն դիմադարձութիւնս
génitif դիմադարձութեան դիմադարձութեանց
locatif դիմադարձութեան դիմադարձութիւնս
datif դիմադարձութեան դիմադարձութեանց
ablatif դիմադարձութենէ դիմադարձութեանց
instrumental դիմադարձութեամբ դիմադարձութեամբք
Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Ընդդիմադարձութիւն, ութեան

Voir tout