to facilitate, to make easy;
to accommodate;
to allay, to solace, to relax, to soften;
to unravel;
to level;
to defer;
to untie;
to abate.
Դիւրել բարի առնել։ Դիւրել անձանց։ Դիւրեցեր ժողովրդեան քում. (՟Ա. Մակ. ՟Ժ՟Ա. 33։ Ես. ՟Լ՟Զ. 16։ Իմ. ՟Ժ՟Զ. 2։)
Ամենեցուն դիւրեաց։ Դիւրել վտանգելոյ, կամ մարմնոց ախտացելոց. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 7։ Խոսր.։)
Դիւրէր սաւուղի ի լուր երգոց ի չարչարանաց այսոցն. այսինքն դիւրեալ լինէր. (Լմբ. պտրգ.։)
Դիւրեաց զերկիրն արքունական. (որ ասի եւ ԴԻՒՐԱՑՈՒՑԱՆԵԼ. Ճ. ՟Բ.։)
Զմեղացն թակարդ դիւրել ի խորհուրդս. (Լմբ. սղ. ՟Ժ՟Ը։)
Զերկոսին խնդիրսն դիւրէ մովսէսի. (Վրդն. թուոց.։)
ԴԻՒՐԵԼ. որպէս Հարթել. դուրել։ Վստկ. ՟հա. ՟հզ։ Ըստ իմիք եւ այն.
Դիւրեալ եւ պատրաստեալ են ճանապարհք աստուածապաշտաց. (Ես. ՟Ի՟Զ. 7։ (յն. լոկ՝ պատրաստեալ)։)