doubt, hesitation, perplexity, irresolution;
suspicion;
incertitude, ambiguity.
ἁπορία, ἁμφισβήτησις dubitatio, dubium Երկմտութիւն. տարակուսանք. կասկած. թերահաւատութիւն. վարանք անձին կամ մտաց. եւ Անստուգութիւն իրաց.
Երկբայութիւն մտաց անկատար եւ կաղ է միշտ, եւ կոյր. (Փիլ.։)
Առանց ամենայն երկբայութեան. (Փարպ.։)
Մի՛ ի հարկէ, եւ երկբայութեամբ. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Ա։)
Յերկբայութիւնս անկանէր. (Սարգ. ՟ա. պետ. ՟Է։)
Ծառայական երկիւղիւ երկբայութիւն արկեալ ծառային, թէ ոչ կամիցի կինն գալ. (Վրդն. ծն.։)
Ամենադժոխ է եւ մանկացն երկբայութիւն». իմա՛, երկբայելին լինել ի խառնակ ծնօղս. (Փիլ. ՟ժ. բան.։)
ԵՐԿԲԱՅՈՒԹԻՒՆ. որպէս Երկբանութիւն. տարբերութիւն. անմիաբանութիւն.
Ուր եւ յեբրայեցիսն յիմ սիրելիսն՝ երկբայութիւնս գտանի (ընթեցուածոց). (Եւս. քր. ՟Ա։)
Ոչ գտաւ երկբայութիւն ի սոսա (ի թարգ. եօթանասնից). (Վրդն. սղ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | երկբայութիւն | երկբայութիւնք |
| accusatif | երկբայութիւն | երկբայութիւնս |
| génitif | երկբայութեան | երկբայութեանց |
| locatif | երկբայութեան | երկբայութիւնս |
| datif | երկբայութեան | երկբայութեանց |
| ablatif | երկբայութենէ | երկբայութեանց |
| instrumental | երկբայութեամբ | երկբայութեամբք |