καθολικός, -κή, -κόν (յորմէ Կաթողիկէ). universalis Հանրական. ընդհանուր. հասարակաց. տիեզերական. բոլորական. սեռական. համօրէն.
Հաւատամք ի մի միայն ընդհանրական եւ առաքելական եկեղեցի. (Հանգ.։)
Այն բան է՝ որ յընդհանրական թուղթսն ընթերցեալ լինի. (Եփր. աւետար.։)
Որ զընդհանրական թուղթս (զայս) գրեաց։ Կաթուղիկեայք անուանին, այսինքն ընդհանրականք. (Սարգ. յկ. ՟Ա. եւ վերջ։)
Տրամախոհութիւն է՝ ընդհանրականացն հանդերձ պատճառաւ գիտութիւն։ Գիտութիւն է ընդհանրական. (Սահմ. ՟Ժ՟Գ։)
Ընդհանրական պարգեւք, կամ բան, կամ յարութիւն, եւ այլն. (Ոսկ. հռ.։ Բրսղ. մրկ.։ Լծ. կոչ.։)