crown, diadem, royal crown;
the Crown or regal authority, kingdom;
glory, honour;
— պապական, tiara, the pope's crown;
— եպիսկոպոսական, mitre;
— ոսկի, crown of gold;
cf. Պսակ;
— առնուլ, to become king, to reign, cf. Թագաւորեմ;
թագ ազնուականաց ―, coronet;
թագ դնել, կապել (անձին), to crown one's self, to put on the crown, to bind on the diadem;
թագ դնել (այլում), to crown, to place a crown on the head of, to cause to rule, cf. Թագաւորեմ;
եդաւ զթագ զասիացւոց, he crowned himself with the diadem of Asia;
թագաւ / թագիւ պսակիլ, to be crowned;
առնուլ զթագ ուրուք, to mount another's throne;
թագ ի գլուխ, crowned, wearing a crown on the head.
- ի, աւ կամ իւ կամ ով, աց կամ ից, իւք, օք, ովք որ եւ թ. թաճ. δίδημα diadema, corona regis Պսակ կամ կամ խոյր արքայական ի ձեւ գլխոյ նռան.
Ետ ցնա թագ եւ պատմուճան եւ զմատանին զիւր։ Պսակեցաւ կրկին՝ թագաւն ասիացւոց, եւ թագաւն եգիպտացւոց։ Եդ ի վերայ գլխոյ նորա զթագ կանանցն։ Թագ ի բեհեզոյ եւ ի ծիրանւոյ։ Թագ արքայութեան։ Զթագն գեղեցկութեան։ Մեծութիւն քո թագ ի վերայ գլխոց նոցա. (՟Ա. Մակ. ՟Զ. 15։ ՟Ը. 14։ Եսթ. ՟Բ. 17։ ՟Ը. 15։ Ես. ՟Կ՟Բ. 3։ Իմ. ՟Ե. 17։ ՟Ժ՟Ը. 24։)
Ո՞րչափ պատուոյ գինք իցեն, քանի՞ թագաց. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 18։)
Առցէ զթագից աշտիճան. (Պիտ.։)
Թագք եւ պատիւք միաբանեալ են ընդ լաւ շնորհսն. (Եփր. աւետար.։)
Կրկին թագիւ առ ի նմանէ պսակեալ։ Պսակեալ թագիւն։ Թագով պսակեալ. (Յհ. կթ.։)
Շուրջ զթագաւն աստեղք բոլորեալք. (Ճ. ՟Բ.։)
ԹԱԳ ԱՌՆՈՒԼ, է Թագաւորել.
Թագ առնուլ, եւ ծիրանիս արկանել. (՟Ա. Մակ. ՟Ը. 14։)
Թագ եւս առնոյր, եւ հակառակ եղբօրն յառնէր. (Եւս. քր. ՟Ա։)
Զորոյ զթագն (յետ նորա) եղբայրն առեալ. (Շ. վիպ.։)
ԹԱԳ ԴՆԵԼ կամ ԿԱՊԵԼ՝ ԱՆՁԻՆ, է Թագաւորել. իսկ այլում՝ է Թագաւորեցուցանել.
Խնդրէր Տրիփոն թագաւորել ... եւ դնել թագ։ Եդաւ զթագ զասիացւոցն. (՟Ա. Մակ. ՟Ժ՟Բ. 39։ ՟Ժ՟Ա. 13։)
Եհան զորդին արքայի, եւ եդ ի վերայ նորա զթագն. (՟Բ. Մնաց. ՟Ի՟Գ. 11։)
Թագ կապեցին իւրաքանչիւր յետ մահուան նորա. (՟Ա. Մակ. ՟Ա. 10։)
Սանատրկոյ թագ կապեալ ինքեան. (Խոր. ՟Գ. 3։)
Իսկ (՟Բ. 57.)
Թագ կապեալ ի գլուխն. է զարդարել զմեռեալն որպէս թագաւոր։
Եդ նմա թագ, արար զնա դշխոյ հռովմայեցւոցն. (Հ=Յ. մայ. ՟Ի՟Բ.։)
ԹԱԳ Ի ԳԼՈՒԽ. իբր մ. δεδέμενος Թագ ունելով ի գլուխն. պսակեալ գոլով. (յն. կապեալ) այսինքն պսակեալ.
իբրեւ զթագաւոր թագ ի գլուխ. (Երգ. ՟Է. 5։)
Թագ ի գլուխ մտցեն ի հանգիստն լուսոյ։ Ըստ իւրաքանչիւրոցն լաւութեան վարուցն թագ ի գլուխ մտցեն յարքայութիւնն. (Յճխ. ՟Զ. եւ ՟Թ։)
Թագ ի գլուխ հրճուի եւ պարծի ի պսակիչն իւր Քրիստոս. (Խոր. հռիփս.։)