to inherit, to succeed to, to take possession of, to seize;
— զոք, to inherit from;
— զսիրտ, to gain the affections;
— զառաքինութիւնս՝ զփառս նախնեաց, to inherit the virtues, the glory of one's ancestors;
— զանուն զպարծանս, to acquire a glorious or renowned name, glory;
— զամօթ, to be overwhelmed with shame.
κληρονομέω, κατακληρονομέω haereditatem adeo, possideo Ստանալ զինչ որպէս ժառանգ հարազատ. մտանել ի ժառանգութիւն հայրենի. եւ լայնաբար, ի ձեռս բերել եւ վայելել զիմն հաստատութեամբ որպէս ժառանգութիւն յաւէժ.
Ընդոծինն իմ ժառանգեսցէ զիս։ Ո՛չ ժառանգեսցէ զքեզ դա, այլ որ ելանէն ի քէն՝ նա ժառանգեսցէ զքեզ։ Մի՛ ժառանգեսցէ որդի աղախնոյդ ընդ որդւոյ իմում իսահակայ։ Ժառանգեսցէ զաւակ քո զքաղաքս հակառակորդաց իւրոց։ Անցանէքընդ յորդանան՝ ժառանգել զերկիրն. եւ ժառանգեսջիք զնա։ Եկայք օրհնեալք, ժառանգեցէ՛ք զպատրաստեալ ձեզ զարքայութիւն ի սկզբանէ աշխարհի։ Զի զորհնութիւն ժառանգեցէք։ Ժառանգեցէ՛ք զանուն յաւիտենից։ Ժառանգեաց զաթոռ թագաւորութեան յաւիտենից։ Բայց ի կատարած զամօթ դաւոյն ժառանգէր. եւ այլն։
Որ զհայրենեանն յաջորդեալ ժառանգիցէ իշխանութիւն. (Պիտ.։)
եթէ չիցէ որդի, դուստրն ժառանգիցէ. (Մխ. դտ.։)
պարծանս անձանց ժառանգեցաք. (Եղիշ. ՟Է։)
Զեղբայրութեան խնամսն ժառանգէք. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Զ։)
զի մի՛ զկայենին ժառանգեսցեն զպատիժն. (Նեղոս.։)
Ընդ որում միաբանեալ ժառանգեցին զամբարշտութիւն. (Ագաթ.)
տանջանօք զմահուն ժառանգեսցէ պատուհաս. (Պիտ.։)