cf. Իշեան.
ԻՇԱՆ կամ ԻՇԱՆՔ իբր Էշք. իշուանք, էշէր.
Վայրի իշան բազմանան. (Շիր.։ Ձիան, եւ ջորիք, եւ իշան. Ոսկիփոր.։)
Զանթիւ արօտականս ընդանի իշանց. (Փարպ.։)
իսկ (Ագաթ.)
Բազում իշանս (կամ իշեան) յայնկոյս որմոյն ընկենոյր. լաւ եւս է ըստ յն. ընթեռնուլ, զբազումս ի շանց։ Այլ ըստ հասարակ հյ. ասի եւ ի Շ. վիպ.
Դէզ դէզ զխոտն ի վայր հոսեալ, զիշանն զկնի ի զօրս արկեալ. (այլ ձ. զիշեանն. թող եւ զգրեալն զիշխանն, որ է սխալ)։