to roast, to broil, to scorch, to burn, to glow;
to be fired with, to bend one's wbole soul to, to become attached to, to apply one's self to, to get accustomed or inured to, to give one's self up to;
to be eager, to long, to hurn with envy or desire, to be enamoured of, to be smitten with, to burn with love, to be mad with love for;
— յանառակութիւնս, to be sunk in dissoluteness
cf. ԽԱՆՁԵՄ։ ԽԱՆՁԻՄ 2 (եցայ.) ձ. ԽԱՆՁԻՄ προσκολλάομαι adhaereo. գրի եւ ԽԱՆԾԻԼ. Առ բորբոքման ախտի՝ ստէպ եւ անսանձ բերիլ ի նոյն. յտրիլ. անկղիտանալ. մածանիլ. սովորիլ ի չար անդր. ունականալ ի վնասակարս. յորմէ եւ Գիշախանձ, Մարդախանձ, եւ այլն. գէշ սովորութիւն ընիլ, փակչիլ.
Որ յառաջ քանզամուսնութիւնն ի պոռնկութիւն խանձեցի (յն. ուսեալ իցէ պոռնկիլ), նա եւ յետ ամուսնութեանն չդադարէ անտի. (Ոսկ. ա. տիմ. Թ։)
Եթէ յառաջ խանծեցին եւ պղծեսցին առ իրեարս, զայնպիսիսն ի բաց մեկնեսցեն ի միմեանց. (Յհ. իմ. ատ.։)
Գայլք գիշատիչք ի մարմինս մեռելոցն խանձեալք՝ եւ զկենդանիսն ուտէին. (Ասող. Գ. 14։)
Որ մերս էին սահմանակիցք եւ դրացիք՝ խանձեալ, ոչ դադարեն յապականելոյ զաշխարհս հայոց։ Նաեւ սոդոմայեցիքն այսպիսի կենացխանձեալք՝ անկան յանհնարին չարիսն. (Լաստ. ԺԸ. ԻԱ։)
Որ խանձի զընկերաց բամբասանս քննել. (Եւագր. Ժ։)
Որպէս եւ (Հին բռ.)
Խանձել սովորել։