to incense;
to perfume;
to embalm;
to offer up, to offer;
to intoxicate;
to praise, to honour, to adore;
to extol, to flatter, to flatter grossly.
ԽՆԿԵՄ μυρίζω unguentis imbuo. որ գրի եւ ԽՆԳԵՄ. Խնկօք եւ իւղովք պատել. զմռսել. անուշահոտ կացուցանել. ըստ յն. մեռոնել.
Յառաջագոյն խնկեաց(կամ խնգեաց) զմարմին իմ ի նշան պատանաց. (Մրկ. ՟Ժ՟Դ. 8։)
Յօծանել խնկել զանապական մարմին. (Շար.։)
Խնկեցաւ իբրեւ զմարմին մեռելոյ՝ այն, որ խնկելոցն է զամենեսեան ի հոտ անուշութեան. (Եղիշ. թղմ.։)
Զտուն իմ կինամոնով խնկեցի. (Առակ. ՟Է. 17.) (յն. չիք բայ)։
Խնգեցաւ մանուկն սամփսոն անուշահոտովն. զառիւծն մեռեալ իւղաց խնգեաց։ Իւղեաց զամենայն նեխութիւնս. (Եղիշ. դտ.։)
Իսկ (՟Գ. Մակ. ՟Ե. 25։)
Զգազանսն վառեալ պատրաստէր՝ խնգեալ դինւով կնդրկախառն. յն. անուշահոտ արբմամբ կնդրկախառն գինւոյ։
ԽՆԿԵԼ. ըստ հոմաձայնութեան յն. θύω եւ այլն. որպէս Զոհել, մատուցանել.
Մի՛ խնկեսցես ի վերայ խմորոյ արիւն։ Ասէ, ո՛չ խնկեսցես. փոխանակ ասելոյ թէ ոչ մատուսցես արիւն ընդ հացի խմորոյ այլ ընդ բաղարջի. (Կիւրղ. ել.։)
ԽՆԿԵԼ. θυμιάω suffio, adoleo. Խնկօք պատուել. եւ Խնկարկել. եւ Մատուցանել զիմն՝ որպէս բուրելով զխունկ անուշահոտ եւ հաճոյական.
Կնդրուկ մատուցեալ խնգեցից նոցա. (ՃՃ.։)
Դնէ խունկ, խաչակնքէ, եւ խնկէ զընծայսն. (Պտրգ. ոսկ.։)
Տօնեմք պարերգութեամբ փրկչավայելուչ կնդրկաւ խնկեալ։ Բուրվառաւ խնկեալ։ Հեծութիւնք նոցին ընդ իմ խնկեսցին։ Խնկեսցի (բան աղօթիցս) ի տաճար անուան քոյ։ Խնրեսցին մաղթանք մեր առաջի քո տէր. (Նար. ՟Ղ՟Գ. եւ ՟Գ. ՟Ձ՟Ը. եւ Նար. գանձ խաչի.։)
Կամ որպէս Յարգել. մեծարել. բարեբանել. օրհնել. ուստի եւ Խնկեալ ասի, որպէս խնկելի, կամ խնկաւոր. (զորս տեսցես)
Եկեղգցւոյս շինուածոյ, որ յաշակերտացվերնոցն խնկեցաւ։ Որ աւետարանաւն կենաց խնկիս յարակայ։ Կատարեալ է բան քո խնկեալ։ Մեծասցի անուն հզօրիդ խնկեալ։ Ինքն է աստուած խնկեալ տիրապէս։ Փառաց խնկելոյն։ Խնկեալկնիք արքունակն պատկերիդ։ Խնկեալ խորհրդով։ Ի ձեռն աղօթից եւ ընտիր վարուց խնկելոց. (Նար.։) (յորս ինչ նչ բերի եւ ի նախկին նշանակութիւնս։)