to hollow, to excavate;
to fathom;
to withhold, to retain;
to purloin, to steal, to rob, to embezzle;
to peculate.
βοθύνω profundum facio, in profundum mergo κατορύττω defodio. Խոր առնել. խորացուցանել. ի խորս իջուցանել. խորունկցընիլ, փոսել.
Փորեաց եւ խորեաց, եւ եդ հիմն։ Խորեցէ՛ք ի նստել բնակիչք հանգրուանիդ. (Ղկ. ՟Զ. 48։ Երեմ. ՟Խ՟Թ. 30։)
Որ շինէ զշինուած իւր ի վերայ ապառաժ վիմի, խորիցէ եւ դիցէ զհիմն նորա. (Մծբ.։)
Եւ ի խորս թաքուցանել, թաղել, պահել ի ծածուկ.
Իբրու ոչ եւս խորել եւ թաքուցանել, այլ յայտնի պատմութեամբ եւ ձեզ վերագրեցի. (Պիտ.։)
Մինչեւ յե՞րբ զկորստական զոսկիս զայս ի վայր խորեմք. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 8։)
Ոչ գանձել յերկրի՝ ոչ միայն զթաղելն եւ զխորելննշանակէ. (Երզն. մտթ.։)
Իսկ (Սիր. ՟Ի՟Ա. 20.)
Զբանս նորա խորեսցեն ի սրտի. ընթերցի՛ր ըստ յն. խորհեսցին։
ԽՈՐԵԼ. νοσφίζω, -ζομαι surripio, subtraho, subduco πλεονεκτέω fraudo per avaritiam. Խոռել. բառնալ զմասն ինչ յամբողջ իրէ. մեղմով գողանալ.
Խորեաց ի գնոցանտի. (Գծ. ՟Է. 2։)
Զականսն բերեալ, եւ զծանրագոյնսն ի նացունց խորէր. (Մագ. ՟Ժ՟Է։)
Խորեալ էր զանօթսն. (Վրք. հց. ՟Ը։)
Որ դոյզն ստացուածոց ընկերինխորօղ՝ փորձեցաւ լինել գող. (Պիտ.։)
Հաւատարիմ կոչէզնա, զի չխորեաց ինչ։ Կայէն ագահեաց խորեաց յաստուծոյ. (Ոսկ. մտթ. ՟Գ. 24։ եւ Ոսկ. եփես. ՟Ժ՟Բ։)
Այս է մտերիմ ծառայիցն աստուծոյ գործ. ոչինչ խորել զաստուածայնոց, այլ՝ աստուծոյ ստորագեալ զամենայն. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Զ։)
Ոչ եթէ իբրեւ յորդւոյ եւ ի հոգւոյ խորելով ինչ զաստուածութիւն. (Կիւրղ. օրին.։)
Կամ σφετερίζω sibi vindicare, attribuere. Սեպհականել անձին զոչ իւրն.
Որպէս թէ զփառս հօր՝ որ ոչինչ էր (ասեն) նմա անկ, յանձն խորիցէ։ Ո՛չ փառս ինչ՝ որ չիցէ նմա անկ, խորելոյ. (Ոսկ. մտթ. ՟Գ. 3. յորմէ եւ Երզն. մտթ.։)
Եւ λυμαίνω violo, devasto. Խանգարել. եղծանել. անպիտան կացուցանել.
Խորէ զիւր արդարութիւնն ամբարտաւանութեամբ. (Ոսկ. ղկ.։)