dawn, rising;
birth, origin, source, rise;
emanation;
lineage, descent;
derivation;
զ—ն ունել, to take its rise in, to draw one's origin from;
— արեգական՝ արեւու, sunrise, sunrising.
ἁνατολή ortus եւ oriens, origo ἁπόρρια effluxus, emanatio βλαστός germen λάμψις splendor. ծագիլն լուսոյ կամ լուսաւորեաց. ելք. արեւելք. եւ Փայլումն. լուսաւորութիւն. եւ Ծնունդ. բղխումն. ի վեր երեւումն.
Ծագումն լուսնի։ Ծագումն արդարութեան։ Անուն նորա ծագումն.եւ այլն։
Զլուսնականսն հաշուեն ծագմունս. (Խոր. ՟Ա. 3։)
Յառաջագոյն քան զծագումն որդւոյն աստուծոյ. (Եղիշ. ՟Ե։)
Ծագումն միածնի որդւոյ քո յերկնից (այսինքն միածինդ ծագեալ)։ Այսօր զհոգին ճշմարտութեան դաւանեցին սուրբ հայրապետքն ծագումն առ ի հօրէ յառաջ բղխեալ անհատաբար, եւ այլն։ Ծագումն լուսոյ աստուածային նշանի։ Ծագմամբ լուսափայլ աստեղն։ ծագումն արեւու լուսոյն ճշմարտի (սուրբ կոյս. իբր ծագօղ, արեւելք). (Շար.։)
Ոչ արեգական ծագումն, եւ ոչ լուսնի ճառագայթք։ Զծագումն երեսացն, եւ զլուսաւորութիւն հանդերձիցն. (Սարգ.։)
Ծագմունք արդարոցն՝ բազմապատիկ քան զծագումն սորա. (Երզն. մտթ.։)
Իսկ (Իմ. ՟Է. 25.)
Ծագումն ճշմարիտ փառաց ամենակալին. յՆ. հոսումն, ծաւալք։
Եւ (Երեմ. ՟Լ՟Գ. 15.)
Ծագեցից դաւթի ծագումն արդարութեան. յն. ընձիւղ, բողբոջ։
(Բարուք. ՟Դ. 2.)
Ընդ ծագումն առաջի լուսոյ նորա. յն. փայլումն։
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ծագումն | ծագմունք |
| accusatif | ծագումն | ծագմունս |
| génitif | ծագման | ծագմանց |
| locatif | ծագման | ծագմունս |
| datif | ծագման | ծագմանց |
| ablatif | ծագմանէ | ծագմանց |
| instrumental | ծագմամբ | ծագմամբք |