cf. ԿԱՆՈՆԱԴՐՈՒԹԻՒՆ.
Եւ ոչ վարատեսցի կանոնումն քրիստոնէական օրինաց. (Յհ. կթ.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | կանոնումն | կանոնմունք |
accusatif | կանոնումն | կանոնմունս |
génitif | կանոնման | կանոնմանց |
locatif | կանոնման | կանոնմունս |
datif | կանոնման | կանոնմանց |
ablatif | կանոնմանէ | կանոնմանց |
instrumental | կանոնմամբ | կանոնմամբք |