fish-hook, fishing-line;
line, rod;
spur;
hook, crook;
nosering;
shin-bone, tibia;
— ընկենուլ, to throw a hook, to cast a line.
ἅγκιστρον hamus. Ճանկեւոր կամ ժանեւոր գործի երկաթի առ որսալոյ խայծիւ զձկունս, եւ որ ինչ նմանէնմա. օլթա։ Տե՛ս (Մտթ. ՟Է. 26։ Ամբ. ՟Ա. 15։ Եզեկ. ՟Լ՟Բ. 3։ Յոբ. խ. 20։ ՟Դ. Թագ. ՟Ժ՟Թ. 28։)
Իմանալի վիշապին կարթ ի քիմս եղեր։ Բաբելացի կարթիւն յերուսաղէմէ կորզեալ. (Անյաղթ բարձր.։)
Կարթիւք պարածածկեն զմահացու դեղս։ Կարթ ընդ ճակատն վարեալ. (Մագ. ՟Ա. եւ ՟Ի՟Ը։)
Աւետարանական ուռկանաւ ժողովեալ կարթիւք. (Յհ. կթ.։)
Կարթիւ հնարից, կամ պատուիրանաց։ Կարթիւ որսացաւ։ Նենդողին կարթիւն։ Պատանդիչ ցանցարկ կարթին. (Նար.։)
անկանէր ի կարթն սատանայի. (Վրք. ածաբ.։)
Հրաժարեալ ի կարթէ անտի եւ ի մեղուէ յօրինացն. (Եփր. հռ.։)
ԿԱՐԹ σκέλος crus, crura κνήμη tibia. կարթաձեւ կամ ճանկաձեւ մասն կրնկանց ոտից թռչնոց եւ այլոց կենդանեաց. եւ ընդհանրապէս կրուկն. սրունք, գարշապարք, ջիլք ոտից. ոտք. յօդք.
ի զեռնոց թռչնոց, որոյ իցեն կարթք ի վերոյ քան զոտսն. (Ղեւտ. ՟Ժ՟Ա. 21։)
Ծակել զպճղունս, եւ զկարթ ոտից նորա. (Ճ. ՟Ա.։)
Կարթք նորա սիւնք կճեայք. (Նիւս. երգ. (ուր ի սուրբ գիրս դնի սրունք)։)
Կարթք շարադրութեամբ են ի շաղկապած եւ ի ջղուտ նեարդաց. (Նիւս. բն.։)
Եթէ զթիկունս իմ դարձուցանիցեմ, զկարթս հարկանիցեն՝ ոյք իմք իցեն. (Եփր. աւետար.։)
Զանդամոցն, եւ զկարթիցն, եւ զոլոքացն զբնութիւն. (Պղատ. տիմ.։)
Հարցուկ նստէր ի վերայ երեքոտանւոյն, եւ զատուցեալ զկարթսն. (Ոսկ. ՟ա. կոր.։)
Նորին կարթիցըն գել արկեալ, նաեւ ըզծունսն յօշոտեալ. (Շ. վիպ.։)
Կարթ ՝ գելք, մեծակն, յօնակից էր. (Ճ. ՟Ա.։)