indigence, penury, want, necessity, poverty, misery, destitution;
desire, wish;
անհնարին, ծայրագոյն —, great need of;
extreme poverty, utter destitution;
փղձկիլ կարօտութեամբ, to desire eagerly, to long or sigh for, to pant after;
— կարօտութեամբ ուտել զհաց կամ ըմպել զջուր to fare hard, to live upon bad cheer;
to champ the bit.
ἕνδεια, ἁπορία egestas, indigentia inopia, penuria եւ այլն. որ եւ ԿԱՐՕՏԱՆՔ. Թակասութիւն կարեւորաց. չքաւորութիւն. նուազութիւն.
տացես նմա փոխ, որչափ եւ խնդրիցէ ի կարօտութեան իւրում։ Անզգամք ի կարօտութեան սատակեցին։ Տրտմելոց վասն կարօտութեան սատակեցին։ Տրտմելոց վասն կարօտութեան յարկ ապաւինի։ Կարօտութիւն հացի։ Զհաց քո կարօտութեամբ կերիջի՛ր։ Ջուր չափով եւ կարօտութեամբ արբեսցեն.եւ այլն։
Լիութիւն եւ կարօտութիւն միմեամբք յարգին. (Յճխ. ՟Է։)
Ի սովոյ մեռանէին առ կարօտութեան. (Եւս. պտմ. ՟Բ. 20։)
Յանհնարս մտանէր վասն կարօտութեան զօրու. (Փիլ. իմաստն.։)
ԿԱՐՕՏՈՒԹԻՒՆ. ἑπιθυμία desiderium Փափաք. տենչ.
Ի կարօտութեան է ամենայն վատ. (Առակ. ՟Ժ՟Գ. 4։)
Զփափաքումն կարօտութեան անձկոյն լցուցանէ. (Յճխ. ՟Ժ՟Ա։)
Փղձկիմ կարօտութեամբ մերոյ հօրն. (Խոր. ՟Գ. 68։)
Ընդէ՞ր ոչ փութաս զկարօտութիւնս իմ լնուլ. (Ճ. ՟Ա.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | կարօտութիւն | կարօտութիւնք |
| accusatif | կարօտութիւն | կարօտութիւնս |
| génitif | կարօտութեան | կարօտութեանց |
| locatif | կարօտութեան | կարօտութիւնս |
| datif | կարօտութեան | կարօտութեանց |
| ablatif | կարօտութենէ | կարօտութեանց |
| instrumental | կարօտութեամբ | կարօտութեամբք |