cf. ԿԱՑՈՒԹԻՒՆ. եւ ընդ Կացուրդ.
Անմարմնական խմբիցն ջոկադրութեան կացման կացարան. (Անան. եկեղ։)
Ճարտասանքն զամենայն քաղաքականսն ի տասն եւ չորս կացմունս յարդարեցին. (Անյաղթ պորփ.։)
Ճարտասանականումն միայնում ասին գոլ կացմունք, եւ վէճք, եւ անվեճք. (Անյաղթ վերլծ. արիստ.։)
Երեւակայութիւն յորջորջի, այսինքն երեւեցելոցն կացումն. (անդ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | կացումն | կացմունք |
| accusatif | կացումն | կացմունս |
| génitif | կացման | կացմանց |
| locatif | կացման | կացմունս |
| datif | կացման | կացմանց |
| ablatif | կացմանէ | կացմանց |
| instrumental | կացմամբ | կացմամբք |