s.

transgression, disobedience, refusal, contumacy, opposition, resistance;
rebellion.

s.

ՀԵՍՏՈՒԹԻՒՆ ՀԵՍՏՈՒՄՆ. ἑριθισμός, ἑριθία contentio, irritatio, provocatio. Հեստելն. հեստու գոլն. գրգռութիւն ի ստամբակութիւն. խեռութիւն. եւ Հեռ.

Գիտեմ զհեստութիւն քո, եւ զխիստ պարանոց քո. (Օր. ՟Լ՟Ա. 27։)

Ոմանք առ հեստութեան զքրիստոս պատմեն. (Փիլիպ. ՟Ա. 17։)

Հայեցեալ ի հեստութիւն փարաւոնի. (Եզնիկ.։)

Անջատեն խոնարհք զանձինս իւրեանց ի նախանձուէ, ի հեստութենէ. (Մծբ. ՟Թ։)

Առ հնազանդութիւն կամ հեստումն յայտնօղ. (Լծ. ածաբ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif հեստութիւն հեստութիւնք
accusatif հեստութիւն հեստութիւնս
génitif հեստութեան հեստութեանց
locatif հեստութեան հեստութիւնս
datif հեստութեան հեստութեանց
ablatif հեստութենէ հեստութեանց
instrumental հեստութեամբ հեստութեամբք