s.

marauder, plunderer, robber, brigand;
— առնել, to go marauding, to plunder, to pillage, to sack, to ravage, to rifle.

adj.

Որ հարկանէ որպէս զհէն. հէն. յելուզակ.

Դրժող ըստ աւազակաց եւ հինահարաց. (Տօնակ.։)

Գադ՝ աւազակ հինահար. (Վրդն. ծն.։)

ՀԻՆԱՀԱՐ ԱՌՆԵԼ. Ասպատակել. աւար հարկանել.

Արարին զնա տինահար. (Եփր. ծն.։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Հինահարութիւն, ութեան

Voir tout