rhetoric, oratory, oratorical art;
eloquence, fecundity of expression, fluency of speech, richness of style.
ἠ ῤητορική rhetorica, ars oratoria. որ եւ ՀՌԵՏՈՐՈՒԹԻՒՆ. Ճարտասանական արհեստ. փաստաբանութիւն. ճարտարախօսութիւն
Քերականութեան եւ ճարտասանութեան, եւ այլոց հանճարոյ խրատու տեսուածք. (Փիլ. լին.։)
Ճարտասանութեան եւ քերդողութեան։ Ոմանք զիմաստասիրութիւնն ունելով, եւ այլք ճարտասանութիւն. (Պիտ.։)
Ճարտասանութիւն՝ հաւանութեան արարչական։ Ճարտասանութիւն պիտանանայ արդարոյ (իմա՛, իրիաւանց), այսինքն քաղաքականութեան. (Սահմ. ՟Դ. եւ ՟Ժ՟Ա։)
Ի քերականութեան վասն գրչութեան, եւ ճարտասանութեան՝ վասն դատողութեան. (Երզն. քեր.։)
Կամ Պերճախօսութիւն. ճոռոմութիւն. պաճուճանք բանից. բան ճարտար եւ շարժիչ.
Զդրուատեացն յերկարագոյնս հատուցանել զճարտասանութիւնս։ Զողբերգականացն ճոխաբանել ճարտասանութիւն. (Արծր. ՟Գ. 12։ ՟Դ. 2։)
Է որ երկրաւոր է, եւ բանաւոր. որ ճարտասանութեամբ իմանի. (Սարգ. յկ. ՟Ը։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ճարտասանութիւն | ճարտասանութիւնք |
| accusatif | ճարտասանութիւն | ճարտասանութիւնս |
| génitif | ճարտասանութեան | ճարտասանութեանց |
| locatif | ճարտասանութեան | ճարտասանութիւնս |
| datif | ճարտասանութեան | ճարտասանութեանց |
| ablatif | ճարտասանութենէ | ճարտասանութեանց |
| instrumental | ճարտասանութեամբ | ճարտասանութեամբք |