cf. Մեղադրանք.
cf. ՄԵՂԱԴՐԱՆՔ.
Մեղադրութիւն եդիր զինէն. (Յոբ. ՟Լ՟Գ. 10։)
Տակաւին եւ նոքա գոյ սակաւ ինչ մեղադրութիւն. (Իմ. ՟Ժ՟Գ. 6։)
Մի՛ զինէն իցէ մեղադրութիւն, այլ զայնցանղ՝ որք հեղգացանն. (Կոչ. ՟Ժ։)
Մեղադրութիւն մեր այնպիսեացն ի ճահ պատահիցէ. (Խոր. ՟Ա. 1։)
Ազատելով ի մեղադրութեանց. (Կիւրղ. յովէլ.։)
Յինքն ամփոփէ զմեղադրութեան խոշորութիւնն. (Ոսկ. ՟բ. կոր.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | մեղադրութիւն | մեղադրութիւնք |
| accusatif | մեղադրութիւն | մեղադրութիւնս |
| génitif | մեղադրութեան | մեղադրութեանց |
| locatif | մեղադրութեան | մեղադրութիւնս |
| datif | մեղադրութեան | մեղադրութեանց |
| ablatif | մեղադրութենէ | մեղադրութեանց |
| instrumental | մեղադրութեամբ | մեղադրութեամբք |