hy    |   fr

Յօտեմ, եցի

va.

cf. Յատանեմ.

cf. ՅԱՏԱՆԵՄ, ՅԱՏԵՄ. ռմկ. հօտել. որպէս գրի եւ ի գիրս Վստկ. ՟Ժ՟Ա. ՟Խ՟Ե։

Գնաց ի յօտել զարմաւենիս իւր. (Վրք. հց. ՟Թ։)

Ժամանակ յատանելոյ եհաս, կտրել եւ յօտել զպիղծս ի սրբոց. (Նար. երգ.։)

Զուռ սիրոյն յօտեալ սրբեաց՝ լինել պտղաբեր. (Շ. տաղ.։)