Նուիրանոց, աց

ն.

σπονδεῖον vas ad libandum, libatorium;
poculum, quo vinum libant in sacrificcis et conviviis. Անօթ մատուցանելոյ զնուէրս հեղման, զոր օրինակ զգինի, զիւղ, զկաթն, եւ այլն, բաժակ. ճաշակ. սկիհ. դաշխուրան. տե՛ս եւ ՆՈՒԻՐԱԿ.

Զճաշակս, եւ զնուիրանոցս նոցա՝ որովք նուիրեսցես, յոսկւոյ սրբոյ արասցես զայն։ Զճաշակս նորա, եւ զնուիրանոցսն, որովքնուիրիցեն։ Զմսահանացն, եւ զնուիրանոցացն, եւ զտաշտիցն ոսկեղինաց. (Ել. ՟Ի՟Է. 29։ ՟Լ՟Է. 16։ Թուոց. ՟Դ. 7։ ՟Ա. Մնաց. ՟Ի՟Ը. 17։)

Ի կողէն արտաթորեալ արիւնն ի նուիրանոցն հոսէր. (Ճ. ՟Բ.։)

Եւ որպէս Նուիրան. եկեղեցի.

Շինէ նաեւ նուիրանոց ուխտի. (Յհ. կթ.։)

Նուիրիչ է, մատուցանելով աստուծոյ եթէ զանձն, եւ եթէ զայլս, նուիրանոցաւ մեծաւ՝ եկեղեցեաւ. (Սարկ. քհ.։)