cf. Անօսրութիւն.
cf. ԱՆՕՍՐՈՒԹԻՒՆ, եւ ԱՆԳԱՅՏՈՒԹԻՒՆ.
Բալ է, որ լինի ի նօսրութենէ ամպոց։ Խտութիւն հողմոյ ոչ տայ լուծանել ի նօսրութիւն ջուրց. (Ոսկիփոր.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | նօսրութիւն | նօսրութիւնք |
| accusatif | նօսրութիւն | նօսրութիւնս |
| génitif | նօսրութեան | նօսրութեանց |
| locatif | նօսրութեան | նօսրութիւնս |
| datif | նօսրութեան | նօսրութեանց |
| ablatif | նօսրութենէ | նօսրութեանց |
| instrumental | նօսրութեամբ | նօսրութեամբք |