junction, bond, union;
conjunction.
σύνδεσμος colligatio, conjunctio, vinculum, ligamentum, nexus, copula. որպէս Շարակապ՝ զուգակապ. կապ զօդիչ. կապակցութիւն, զօդ, յօդ որպիսի եւ իցէ. յօդակապ.
Առ Աստուած ծաղաղութեանս մերոյ շաղկապ. (Պրպմ. ՟Լ՟Ը։)
Հոգին սուրբ շաղկապ Հօր եւ որդւոյ. զի Հօր եւ որդւոյ զուգապես երկրի՝ կոչի շաղկապ դրացի հաստատութեան երկնի. (Արչ։ Շաղկապ հաւաքմանդ։ Սեռն սիրոյ շաղկապ միաւորութեան Նար. ՟Զ՟Գ. եւ Նար. երգ.։)
Իամստասիրութիւնին առաւել շաղկապ ընտանութեան, որ հարաղատութեան ծնօղ. (Մագ. լ։ Շաղկապ զչունչ ի մէջ եդեալ. Շար.։)
Որակութեամբ խայրին իբր շաղկապաւ յօդեալունին զմիմեանս. (Երզն. մտթ.։)
Շաղկապ. պարուտակք, նեարգք (ի մարմին)։ Կարթք չարադրութեամբ են՝ իշաղկապաց, եւ ի ջլուտ ներադաց. (Նիւս. բն.։)
ՇԱՂԿԱՊ. ըստ քերականաց. σύνδεσμος conjunctio. Մասն բանի զօդիչ զբառ ընդ բառի. եւ զբան ընդ բան.
Յաղագս շաղկապի. շաղկապ է բառ, որ շաղկապէ զտրամախոհութիւնիւն, եւ զմեկնութեան ձեռեկումն յայտնէ։ Եւ շաղկապայն ոմանք են եւ այլն։ (Թր. քեր.։)
Շաղկապն զուգակապասի։ Շաղկապ ասի ի շաղելոյ իմն եւ ի կապելոյ ի կարգ ի զբառն ընդ բառն եւ զմիաս ընդ միտս ... ընդ միմեանս չարէ յարէ ի դէպ. (Երզն. քեր.։)
Շաղկապ պատճառաբանական վասն այսորիկ ի միջի գոլով. (Կիւրղ. գանձ.։)
ՇԱՂԿԱՊ. κολοφών fastigium, summa manus, finus. Յօդ լրման. աւարտ. կա տարած բանի.
Այսպէս ո՛վ սիրելիք, յաղագս դինւոյ ճառիս ասասցի շաղկապս. (Պղատ. օրին. ՟Բ։)