deserving punishment, found guilty, punishable, culpable, criminal.
κατάδικος, καταδεδικασμένος, ὐπεύθηνος, ἕνοχος reus, sons, obnoxius, supplicio afficiendus. Պարտական պատժոյ. յանցաւոր՝ արժանի պատժոյ.
Այնչափ պատժոց պատժապարտ իցես։ Յորժամ ոք նորին մեղաց պատժապարտ իցէ։ Շրջել առանց համարձակութեան իբրեւ զպատժապարտ։ Զպատժապարտն սպանանէ (դահիճ)։ Յանցանաց պատժապարտս առնեն (օրէնքն)։ Պատժապարտ անիծիցն գտան. (Ոսկ. հռ. Ոսկ. ՟բ. կոր. Ոսկ. եբր.։)
Որ ոչ լուաւ, եւ ոչ եհար, պատժապարտ գտաւ. (Իգն.։)
Պատժապարտմեծաց տանջանաց առնէ, յորժամ անձին ոք սուրբ անուն յորջորջէ. (Սեբեր. ՟Ե։)
Առնէ ցուլ պղնձի, յոր պարտ վարկանէր արկանել զպատժապարտսն. (Նոննոս.։)
Առցէ զայս կշտամբութիւն պատժապարտն՝ առիթ ազատութեան։ Ինձ պատժապարտիս համբարձեալ միշտ անդուլ դատիչ, անաչառ կշտամբիչ. (Նար. ՟Կ՟Զ. ՟Ձ՟Ը։)
Թէ եւ ի պատժապարտ եւ ի թիւր ծառայից իցեմք. (Լմբ. պտրգ.։)
Այլ այս Աստուծոյ գթութեանն է, սակաւ տանջել, եւ մեծամեծս համարել զգանն. զի ոչ ժուժայ զբազում տանջանս պատժապարտիցն տեսանել. (Գէ. ես.։)