vn.

to slip, to stumble, to trip, to take a false step, to fall;

fig.

to falter, to waver, to be unsettled, to go astray, to err.

va.

cf. Սայթաքեցուցանեմ.

չ.

περιτρέπομαι, περιφέρομαι, παρακίνομαι titubo, vacillo, erro ὁλισθέω labor, lapso, labefio. Գայթել աքեաց կամ աքեօք. գթել ոտիւք. դողդոջել. շարժլիլ. դրդուիլ. դեդեւիլ. տատանիլ. գայթագղիլ. սաղապիլ. խախտիլ. խոտորիլ. ցնորիլ. սահիլ, սկրդիլ, գլորտըկիլ.

Եդին ի մտի այնուհետեւ ոչ այսր անդր սայթաքել. (՟Բ. Մակ. ՟Ժ՟Է. 17։)

Ոչ ինչ այնուհետեւ թոյլ տային սայթաքել խորհրդոց նորա այսր անդր. (Փարպ.։)

Զի մի ոք մի իւրք սայթաքեսցէ յաստուածագնաց ճանապարհէն. (Ագաթ.։)

Երբեմն սայթաքեն (երիվարք կառաց), երբեմն օձտեն. (Եզնիկ.) (հին տպ. սայթաքին)։

Ոչ դողդոջելով, եւ ոչ սայթաքելով։ Ոչ դեդեւի, եւ ոչ սայթաքէ, եւ ոչ դողդոջէ։ Սայթաքեցին (տպ. սացթաքեցան) ի ճշմարտութենէ անտի. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 1. 3։)

Սովաւ եւ ես սայթաքեալ՝ անկանելով ի վայր. (Պիտ.։)

ն.

ՍԱՅԹԱՔԵՄ, եցի. ն. ՍԱՅԹԱՔԵՑՈՒՑԱՆԵՄ. ὁλεσθάνω կամ ὁλοσθαίνω, παρακινέω labefacio, labefacto. Գայթեցուցանել. գթեցուցանել. տատանել. եւ Քերել անցանել, կամ զանց առանել.

Մտածութիւն չարին սայթաքեաց զմիտս. (Սիր. ՟Գ. 26։)

Կանգնեա՛ եւ զիս տէր ընդ նմին՝ ի գլորմանէ սայթաքողին. (Շար.։)

Կարացեալ սայթաքել զհրամանս չապահոյ. (Խոր. ՟Գ. 34։)

Զմիտս լսողաց առ վայր մի սայթաքեցուցանէր այսր անդր, զի զճշմարտութիւն աճեցուցանել հաստատեսցէ. (Փարպ.։)

Զինեալ պատժական զօրութեամբ՝ սայթաքեցուսցէ բարկութեամբ. (Լմբ. պտրգ.։)