affirmation.
κατάφασις (ըստասութիւն). affirmatio, assertio, approbatio. Ստորասելն, եւ բան ստորասացեալ. տե՛ս եւ ՍՏՈՐԱՍԱՑՈՒԹԻՒՆ.
Ամենայն թուի ստորասութիւն եւ բացասութիւն՝ կա՛մ ճշմարիտ՝ կամ սուտ գոլ։ Հակակայիլ որպէս ստորասութիւն եւ բացասութիւն. հի՛պէս, նստի, ոչ նստի։ Ստորասութիւն է բացերեւութիւն (այսինքն յայտարարութիւն) ուրումն զումեմնէ. (Արիստ. ստորոգ. եւ Արիստ. պերիարմ.։)
Ստորասութիւնք ասին դրութիւնքն, եւ բացասութիւնք՝ ի բաց բարձումն ըստ զրկման. որ են՝ ճառելիք, եւ անճառելիք. (Մաքս. ի դիոն.։)
Կամ ὐπογορεύσις dictio, sermo, liber. որպէս Առասացութիւն. ստորասացութիւն, ճառ, գիրք.
Ոչ եդաք յառաջնում ստորասութեանն զնզովականն արիոսի, զի եւ ոչ զթագաւորին թուղթս. (Սոկր. ՟Բ. 1։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | ստորասութիւն | ստորասութիւնք |
accusatif | ստորասութիւն | ստորասութիւնս |
génitif | ստորասութեան | ստորասութեանց |
locatif | ստորասութեան | ստորասութիւնս |
datif | ստորասութեան | ստորասութեանց |
ablatif | ստորասութենէ | ստորասութեանց |
instrumental | ստորասութեամբ | ստորասութեամբք |