truthful, veracious;
true, real, veritable;
etymologist.
ἕτυμος, ἕτιμος verax, verus ἁκριβής certus, accuratus. Որ խօսի զճշմարտութիւն, կամ զհաւաստիս. եւ Որ ինչ է հաւաստի՝ ստոյգ կամ անվրէպ.
Որք անուան ստուգաբան են քննիչք, զփառացն անուն կրկին իմանան։ Այր բանիբուն գիտութեամբ, ստուգաբան ի կարգադրութիւն ճառից։ Խաբեբայք եւ պատրիչք փոխաբերեցան ընդ տրանց արդարոց եւ ստուգաբանից։ Աւետարանիչքն եւ առաքեալքն եւ ստուգաբան վարդապետքն. (Կիւրղ. գանձ.։ փարպ։ Յհ. կթ.։ Լծ. կոչ.։)
Ոչ գտանի ստուգաբան պատմութիւն ինչ։ Որոց ճշմարիտ եւ ստուգաբան անուն է տեսակքն. (Փիլ. բագն.։)