adv.

τελευταίω postremo. Ի վերջոյ. ի վերջէ. յետոյ. յետոյ ուրեմն. ետքէն.

Այս վերջոյ եմուտ։ Ասէին ցնա այլ աշակերտքն՝ ի վերջոյ գալն թումասու, եթէ տեսաք զտէրն։ Վերջոյ քան զամենեսեան իբրեւ անարգի միոջ երեւեցաւ եւ ինձ. (Բրս. հց.։ Ոսկ. նոր կիր. եւ Ոսկ. ՟ա. կոր.։)

Վերջոյ ուսեալք զվնասն իւրեանց. (Նար. երգ.։)

նխ. Եւ նխ. Յետոյ կուսէ. ի թիկանց. էտեւէն.

Մտեալ ապա կինն՝ կայր վերջոյ յիսուսի։ Որպէս զորջ կալով վերջոյ յիսուսի. (Ոսկ. ղկ.։)