adj.

ταπεινός, ταπεινότερος humilis, -lior. Խոնարհագոյն, եւ վայրագոյն.

Միշտ ի ցածագոյնս խառնէր զբարձրագոյն. (Ոսկ. յհ. ՟Բ։)

Եւ ոչ աստղ ցածրագոյն գոյ քան զլուսինն. (Եզնիկ.։)