anger, indignation, passion, wrath, ire, rage, fury;
ի — ածել, to provoke, to anger, to incense;
գրգռել զ— ուրուք, to rouse or stir up wrath, to put into a passion;
թափել զ— բարկութեան, to vent one's anger or spleen;
մեծապէս ցասմամբ եռալ ախտից, to be aggravated, to become worse;
լինել ցասմամբ ընդ ումեք, to be angry with, to quarrel with a person.
θυμός ira praeceps, furor, iracundia ὁργή ira ἑπάχθεια molestia, offensa եւ այլն. Ցասնուլն. զայրոյթ. սրտմտութիւն. սաստիկ բարկութիւն ահարկու. սաստ եւ պատւհաս. բարկութիւն.
Մի՛ բարկասցի ցասումն քո յիս։ Եթէ ելցէ ցասումն արքայի։ Ոչ երկնչէր ի ցասմանէ թագաւորին։ Ի ցասմանէ առիւծու։ Հայեցեալ Յիսուսի զնոքօք լի ցասմամբ։ Եւ էր հերովդէս ցասմամբ ընդ տիւրացիս եւ ընդ սիդովնացիս։ Ցասմամբ մեծաւ։ Ո՛չ ցասմամբ յիշխանութեանս հպարտացեալ.եւ այլն։
Ցասումն՝ դժուարինն առ մխիթարութիւնս (այսինքն դժուարամոքելի). (Պղատ. տիմ.։)
Վասն է՞ր յուզեալ իցէ ցասումնս այս ամենայն ի վերայ մեր։ Դարձեալ ի ցասումն եղեալ յուլիանոս։ Ցասումն արարեալ զօրականացն եւ գումարեալ ի վերայ նորա. (Եղիշ. ՟Բ։ Ճ. ՟Ա.։ Եւս. քր. ՟Ա։)
Ախտ բորոտութեան մեծապէս ցասմամբ եռայր յերկրի։ Զի անցուսցէ ի մէնջ զցասումն պատուհասի յանցանաց մերոց։ Դարձո՛ զցասումն քո ի մէնջ։ Վասն որպիսի՛ ինչ իրաց նեղեն զմարդիկ ցասմունք ազգի։ Ընդէ՞ր զեղուն ի մեզ ցասմունք պատուհասիցն Աստուծոյ. (Խոր. առ արծր.։ Ժմ.։ Շար.։ Մանդ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ցասումն | ցասմունք |
| accusatif | ցասումն | ցասմունս |
| génitif | ցասման | ցասմանց |
| locatif | ցասման | ցասմունս |
| datif | ցասման | ցասմանց |
| ablatif | ցասմանէ | ցասմանց |
| instrumental | ցասմամբ | ցասմամբք |