hy    |   fr

Քծնութիւն, ութեան

s.

cf. Քծնումն.

ՔԾՆՈՒԹԻՒՆ ՔԾՆՈՒՄՆ. cf. ՔԾԻՆՔ.

Այն քծնութիւն՝ որ յառաջն էր, ինչ ոչ օգնէ. (Եփր. համաբ.։)

Գիտէր զքծնումն քաղցրագոյն, եւ զկատարումն դառնագոյն. (Յհ. կթ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif քծնութիւն քծնութիւնք
accusatif քծնութիւն քծնութիւնս
génitif քծնութեան քծնութեանց
locatif քծնութեան քծնութիւնս
datif քծնութեան քծնութեանց
ablatif քծնութենէ քծնութեանց
instrumental քծնութեամբ քծնութեամբք