cf. ՔՈՌ.
Յամենայն արմատեաց քուռ քուռ։ Կանոն.։
Հոգւոյս զյիսունըն մար ձիթին, մարմնոյս ըզքսան քուռ ցորենին. (Յիսուս որդի.։)
(Իսկ որպէս ռմկ. քու՛ռ, ա. տե՛ս ՔՌԻ. եւ գ. տե՛ս ՔՈՌԻ, եւ Քռահատ։)
ՔՈՒՌԻ կամ ՔՈՒՌ. Բառ ռմկ. որպէս Քուռակ (ի կոչականն). Ա՛յ էշ, մի՛ փախչիր. եւ ձայնէր՝ քուռի՛ քուռի (կամ քու՛ռ քուռ), ողորմեայ ինձ եւ դարձի՛ր առ տէրս քո. (Վրդն. առակ.։ եւ Ոսկիփոր.։)