adv.

որ եւ ԱՆՄԱՐՄՆԱՊԷՍ. ἁσωμάτως. incorporaliter, incorporeo modo. Իբրեւ անմարմին. առանց մարմնոյ. որպէս թէ չունելով զմարմին. հոգեպէս.

Անդ անմարմնաբար, աստ մարմնով. (Յհ. իմ. երեւ.։)

Անմարմնաբար տեսանել. (Առ որս. ՟Է։ եւ Մագ. ՟Ա։)

Անմարմնաբար՝ քան թէ թանձրապէս՝ յաղթեաց. (Նար. առաք.։)

Անմարմնաբար ծնեալ։ Ի մարմնի անմարմնաբար չարչարելով. (Շար.։)