Այրիմ, Եցայ, Ցեալ

ձ.

որպէս այրի լինել՝ մնալ. իբրու այրիանալ. χηρεύω vidua sum, viduam ago. տուլ գալմագ.

Ամուսին սորա էր հաղորդութիւն տեսութեանն Աստուծոյ, յորմէ հեռացեալ այրեցաւ, եւ յայս աշխարհս պանդխտեցաւ. (Լմբ. սղ.։)

Երբեմն քեզ հարսնացելոյս, եւ այժմ ի քէն այրեցելոյս (կամ այրացելոյս). (Շ. յերգերգ.։)

կր.

ԱՅՐԻՄ. կր. բայիս այրել. cf. ԱՅՐԵՄ.