to burn;
cf. Կիզում.
ԿԻԶԱՆԵՄ ԿԻԶԱՆԻՄ. cf. Կիզեմ, եւ ԿԻԶՈՒՄ.
Բոց կամ ճաճանչ կիզանօղ. (Ճ. ՟Ա.։ Նար. ՟Ժ՟Զ։)
Ոչ իշխեմ հայել ի հրացայտ աթոռդ քո, զի մի՛ կիզանիցիմ անարժանութեամբս. (Սարգ. ՟ա. յհ. ՟Ե։)
Աղի ցօղով արտասուացս այրիմ, եւ երիկամանցս ազդմամբ կիզանիմ. ((ռմկ. կէրիմ կըտոչորիմ) Նար. ՟Ժ՟Զ։)
Կիզանէին ցաւակցութեամբ յառ նա խօսելն. այսինքն մորմոքէին. (Վրք. հց. ՟Դ։)