s.

non-possession, manque de biens.

s.

ἁκτημοσύνη, ἁκτησία. inopia, paupertas. Չստանալն ինչ մի սեպհական. անընչութիւն. աղքատութիւն կամաւոր.

Բարիոք է անստացուածութիւն, եւ ընչիցն արհամարհանք. (Ածաբ. աղքատասիր.։)

Ստասցի զանստացուածութիւն, եւ ընչից արհամարհութիւն. (Նիւս. սքանչ.։)

Զի մի՛ զանստացուածութեանն վնասեսցէ զբան։ Բաւական է մեզ՝ որ վասն անստացուածութեանն բան. (Բրս. հց.։)

Անստացուածութեամբ հանդիպեցան արքայութեանն երկնից. (Վրք. ոսկ.։)

Միտքն սիրէ զանստացուածութիւն, եւ մարմինն պահանջէ զպիտոյսն. (Լմբ. սղ. եւ այլն. Վրք. հց. ձ. ստէպ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif անստացուածութիւն անստացուածութիւնք
accusatif անստացուածութիւն անստացուածութիւնս
génitif անստացուածութեան անստացուածութեանց
locatif անստացուածութեան անստացուածութիւնս
datif անստացուածութեան անստացուածութեանց
ablatif անստացուածութենէ անստացուածութեանց
instrumental անստացուածութեամբ անստացուածութեամբք