wailing constantly;
continually begging, praying, beseeching.
որ եւ ՄՇՏՆՋԵՆԱՄՌՈՒՆՉ. Որ միշտ մռնչէ, մնչէ, հեծէ. եւ Որ ինչ լինի անշշունչ հեծութեամբ. միշտ հառաչելով. անդադար ձայնիւ.
Տեսի անդ արս կուսակրօնս մշտամռունչ յաղօթս. (Յհ. կթ.։)
Մշտամռունչ հեծեծանօք ընդ աստուած խօսէին. (Ճ. ՟Ը.։)
Մշտամռունչ փառաբանեալ զերրորդութիւնն ամենօրհնեալ. (Շ. վիպ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | մշտամռունչ | մշտամռունչք |
| accusatif | մշտամռունչ | մշտամռունչս |
| génitif | մշտամռնչի | մշտամռնչաց |
| locatif | մշտամռնչի | մշտամռունչս |
| datif | մշտամռնչի | մշտամռնչաց |
| ablatif | մշտամռնչէ | մշտամռնչաց |
| instrumental | մշտամռնչաւ | մշտամռնչաւք |