adj.

Միշտ եւ անպակաս՝ անդադար նուիրեալ. մշտամատոյց.

Մշտանուէր նուագ ձայնի։ Մշտանուէր աղօթից հայցմամբ։ Ի մաղթանս մշտանուէրս. (Նար. ՟Ձ՟Ա. եւ առաք։ Գր. հր.։)

Եւ Միշտ նուիրօղ, նուիրագործօղ.

Թագաւորք յաւէտք, եւ քահանայք մշտանուէրք (հրեշտակք). (Շ. տաղ.։)