to recall to mind, to remember, to remind of;
to cause to recover from a swoon, to cause one to come to again.
Ի լռարանի մտացս ամփոփման ուշաբերեալ զյուսահատութեանցն դառն պտղոցն խոստովանիմ ամենագիտիդ. (Նար. ՟Զ՟Ա։)
Ուշաբերեաց դառնալ առ բարերար հայրն։ Ուշաբերեաց, եւ հեծեծելով սկսաւ խօսել. (Իգն.։ Բրսղ. մրկ.։)
Երկայնամիտ լինէր (ի ցաւս), եւ ուշաբերեալ ասէր, եթէ տէր ինքն եղեւ ինձ օգնական. (Ոսկ. ես.։)
Եթէ տրտմութիւն հասանիցէ, այնպէս ուշաբերեսջիր, որպէս եւ քրիստոսին։ Վաղվաղակի ի լոկ բանէն ուշաբերեալ կազդուրեաց։ Զիա՞րդ կարիցեմք ուշաբերել, յորժամ այնչափ սահեալ ալիք զմեօք ծփիցին. (Ոսկ. մ. ՟Գ. 25։ եւ ՟Բ. 8։)
Ոգի առեալ թեթեւանայր ի ցաւոցն, եւ ուշաբերեալ՝ ասէր, ո՞ւր էիր (տէր) մինչեւ ցայժմ. (Աթ. անտ.)
Նոյն ժամայն ուշաբերեալ յիշեաց զտէրունական բանն. (Ճ. ՟Բ.։)
Այսպիսեօք բանիւք եւս բանայ զմիտս կուսին ուշաբերել եւ ի միտ առնուլ. (Իգն.։)
Ահաբեկ լեալ՝ ուշաբերել (կամ յուշաբերիլ) ոչ կարէր. (Վրք. հց. ՟Ի։)