listening;
audience;
auscultation;
obedience.
ἁκοή, ἁκρόασις auditio, auscultatio. Ունկն դնելն. լսողութիւն. անսացողութիւն. հնազանդութիւն.
Լա՛ւ է ունկնդրութիւն քան զզոհ ընտիր։ Լսել լուր բազում ունկնդրութեան։ Ասէին, լո՛ւր մեզ բահաղ, լո՛ւր մեզ, եւ ոչ գոյր բարբառ, եւ ոչ ունկնդրութիւն. (՟Ա. Թագ. ՟Ժ՟Ե. 22։ Ես. ՟Ի՟Ա. 7։ ՟Գ. Թագ. ՟Ժ՟Ը. 26։)
Առնուլ զունկնդրութիւն, եւ տալ զպատմութիւն։ Լուեալ ախորժակ ունկնդրութեամբ. (Ագաթ.։ Փարպ.։)
Ուր եղեւ ունկնդրութիւն հնազանդութեանն, շնորհեաց զպարգեւս անմահութեան. (Եղիշ. ՟Բ. որպէս եւ Վրք. հց. ստէպ։)
ՈՒՆԿՆԴՐՈՒԹԻՒՆ. Վիճակ ապաշխարողաց ի կարգի երախայացելոց.
Ապա եթէ մինչ յունկնդրութեան էր, հիւանդութիւն հասցէ, տացեն զօրէնս (այսինքն զսուրբ խորհուրդս)։ Մինչդեռ ի դրունս ունկնդրութեան կացցէ. (Կանոն.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ունկնդրութիւն | ունկնդրութիւնք |
| accusatif | ունկնդրութիւն | ունկնդրութիւնս |
| génitif | ունկնդրութեան | ունկնդրութեանց |
| locatif | ունկնդրութեան | ունկնդրութիւնս |
| datif | ունկնդրութեան | ունկնդրութեանց |
| ablatif | ունկնդրութենէ | ունկնդրութեանց |
| instrumental | ունկնդրութեամբ | ունկնդրութեամբք |