Definitions containing the research պշնուլ : 2 Results

Գետին, գետնի

s.

ground, earth, soil, land, place;
զգետնի, ընդ —, ի գետնի, ի —, on the ground, in the earth;
կորացեալ մտանել or պշնուլ ընդ —, covered with confusion to look on the ground;
անկեալ ի — երկիր պագանել, prostrated to worship;
հարկանել զգլուխն ի —, to knock one's head on the ground;
զարկանիլ, հարկանիլ զգետնի, to throw one's self violently on the ground;
զարկուցանել, հարկանել զգետնի, cf. Զգետնեմ;
գետնի աղիք or պտուղ, earth-worm.


Զգալի

adj.

sensible, perceptible, palpable;
—ք, the senses;
intellectual faculties;
ընդ զգալիս պշնուլ, to abandon one's self to passions;

adv.

really, truly.