cf. Քծինք;
flattery, affected airs, adulation.
ՔԾՆՈՒԹԻՒՆ ՔԾՆՈՒՄՆ. cf. ՔԾԻՆՔ.
Այն քծնութիւն՝ որ յառաջն էր, ինչ ոչ օգնէ. (Եփր. համաբ.։)
Գիտէր զքծնումն քաղցրագոյն, եւ զկատարումն դառնագոյն. (Յհ. կթ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | քծնումն | քծնմունք |
| accusatif | քծնումն | քծնմունս |
| génitif | քծնման | քծնմանց |
| locatif | քծնման | քծնմունս |
| datif | քծնման | քծնմանց |
| ablatif | քծնմանէ | քծնմանց |
| instrumental | քծնմամբ | քծնմամբք |