hy    |   fr

Աղամարութիւն, ութեան

s.

cf. Տխմարութիւն.

s.

Ախմարութիւն կամ տխմարութիւն ստգտանելի՝ յառաջ եկեալ ի պղերգութենէ. անհոգութիւն. թուլութիւն. նատանլըգ, իհմալլըգ.

Յայտնի է թագաւորացն մերոց եւ այլոցն առաջնոց առ ի յիմաստն աղամարութիւն. (Խոր. ՟Ա. 2։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif աղամարութիւն աղամարութիւնք
accusatif աղամարութիւն աղամարութիւնս
génitif աղամարութեան աղամարութեանց
locatif աղամարութեան աղամարութիւնս
datif աղամարութեան աղամարութեանց
ablatif աղամարութենէ աղամարութեանց
instrumental աղամարութեամբ աղամարութեամբք