ἁπειροπλάσιος. Յանբաւս բազմապատիկ կամ առաւելագոյն. շատ աւելի. պին գաթ զիատէ.
Յետ մեղացն ստուերի՝ ի լոյս կեցցուք ըստ անբաւապատկին, իբրու առ չարութեանն չափս՝ բարեացն բնութեան աւելի գտելոյ. (Նիւս. կազմ.։)
Անբաւապատիկ մարդասիրութիւնն առաջնորդեաց մերումն ստեղծուածի։ Եւ ահա թշնամութիւն զհետ երթայ՝ յորս անբաւապատիկն է սէր եւ խաղաղութիւն. (Խոսրովիկ.։)